martedì 28 dicembre 2010

The body language

Mi ha parlato a lungo di cose che già sapevo o sospettavo, di cose che aspettavo, tutto logico, tutto in regola, fuori ogni dubbio.
Però non mi guardava negli occhi.

Μου μίλησε για ώρα για πράγματα που γνώριζα ήδη ή που υποπτευόμουν, για πράγματα που περίμενα ν'ακούσω, λογικά και σε τάξη, πέρα από κάθε αμφιβολία.
Όμως δεν με κοίταζε στα μάτια.

lunedì 27 dicembre 2010

Alberto Manguel (Tutti gli uomini sono bugiardi)

Cose del genere non si possono capire immediatamente, anche se te le dicono con chiarezza.
Non si capiscono perchè non si sa come capirle. Ti manca quello spazio nella testa che ti permetterebbe di accoglierle.
Non sei in grado di credere all'eventualità di ciò che ti stanno raccontando perchè, prima che te lo dicano,non ti è mai venuto in mente.
E' come un luogo che manca nella tua carta geografica del mondo.
Non puoi scoprire l'America finchè non dici a te stesso che può darsi che sia là, dall'altra parte del mare.

Τέτοια πράγματα δεν μπορείς να τα καταλάβεις αμέσως, ακόμα κι αν στα εξηγούνε καθαρά.
Δεν τα καταλαβαίνεις γιατί δεν ξέρεις πώς να τα καταλάβεις. Σου λείπει αυτή η περιοχή του μυαλού που θα σου επέτρεπε να τα συλλάβεις.
Αδυνατείς να πιστέψεις την πιθανότητα αυτού που σου περιγράφουν γιατί πριν στο πούνε δεν το σκέφτηκες ποτέ.
Είναι σαν ένα μέρος που λείπει από το χάρτη σου του κόσμου.
Δεν μπορείς να ανακαλύψεις την Αμερική μέχρι που θα πεις στον εαυτό σου ότι ίσως και να είναι εκεί, στην άλλη μεριά της θάλασσας.


"At one magical instant in your early childhood, the page of a book--that string of confused, alien ciphers--shivered into meaning. Words spoke to you, gave up their secrets; at that moment, whole universes opened. You became, irrevocably, a reader."
— Alberto Manguel

mercoledì 22 dicembre 2010

La scarlattina - Η οστρακιά

Quest'anno,poco prima di natale,a casa nostra e' arrivato un visitatore inaspettato : la scarlattina. Per chi non la conosce e' una bimba piccina piccina con i cappelli rossi come il fuoco. E' talmente piccola che serve il microscopio per vederla. Pero' e' furbissima e corre veloce veloce, in modo che i nostri soldatini, i globuli bianchi, non riescono facilmente ad acchiapparla. Vuole fare la sua tana nel nostro corpo ma per fortuna i nostri soldatini cercano di cacciarla via, visto che ci fa stare male portando febbre altissima. Stanotte la battaglia sara' grande ma i nostri soldatini sono muscolosi e con le medicine diventano ancora piu' forti. E poi pure lei deve tornare alla sua vera casa per passare le feste con la sua famiglia. BUON NATALE A TUTTI!

Φέτος, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έφτασε στο σπίτι μας ένας απρόσκλητος επισκέπτης: η οστρακιά. Για όποιον δεν τη γνωρίζει πρόκειται για ένα κοριτσάκι μικρό μικρό με κατακόκκινα μαλλιά. Είναι τόση μικρή που φαίνεται μόνο με το μικροσκόπιο. Είναι όμως πονηρούλα και τρέχει πολύ γρήγορα, τόσο γρήγορα που τα στρατιωτάκια μας, τα λευκά αιμοσφαίρια, δεν μπορούν να την πιάσουν εύκολα. Θέλει να φτιάξει τη φωλιά της στο σώμα μας μα ευτυχώς τα στρατιωτάκια μας προσπαθούν να τη διώξουν, γιατί μας κάνει να νιώθουμε άσχημα και να έχουμε υψηλό πυρετό. Απόψε θα δοθεί σκληρή μάχη μα τα στρατιωτάκια μας είναι δυνατά και τα φάρμακα τα δυναμώνουν ακόμη περισσότερο. Εκτός αυτού πρέπει κι αυτή να πάει σπίτι της για να περάσει τις γιορτές με την οικογένεια της. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

lunedì 13 dicembre 2010

Roma Città Eterna - Ρώμη Αιώνια Πόλη

Roma mi affascina sempre. Mi affascina così tanto che ogni volta dimentico il fatto di dover passare un ora e mezza in machina in cerca di parcheggio.

Η Ρώμη πάντα με γοητεύει. Με γοητεύει τόσο που κάθε φορά ξεχνώ πως πρέπει να περάσω μιάμιση ώρα στο αυτοκίνητο ψάχνοντας μέρος να παρκάρω.