Quando cammino nella città, circondata da gente ma tutta da sola, canto senza voce "και προχωρούσα μέσα στη νύχτα, χωρίς να γνωρίζω κανέναν, κι ούτε κανένας, κι ούτε κανένας με γνώριζε, με γνώριζε, ε, ε, ε"
P.S. Δρόμοι παλιοί (Μανώλης Αναγνωστάκης)
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
3 commenti:
πολύ όμορφο το τραγουδάκι σε ποιηση αναγνωστακη. Ισως το βρεις στο youtube για να το βαλεις στο μπλογκ σου! Τέλος το σχολείο!
Μια χαρά! Άντε καλή ξεκούραση
Αν μιλήσει σε ελληνικά δεν καταλαβαίνω! :-)
Posta un commento